Geachte Salomon,

Geachte Salomon Kalou,

Wat een mooie brief heb jij aan je minister geschreven. Ook zulke mooie welbespraakte woorden. Nooit gedacht dat er achter die reebruine ogen en dito benen nog een waar redenaar verborgen zat. Ik vind het werkelijk onbegrijpelijk dat jij je inburgeringsexamen niet gehaald hebt. Wat ben jij een knappe jongen zeg!

Nu wij in deze zaak zo tegenover elkaar staan, kan ik alleen maar zeggen dat ik dit nooit zo bedoeld heb. Ik betreur deze gang van zaken maar ik kan het helaas niet veranderen. Ik ben nu eenmaal een weg ingeslagen die niet omkeerbaar is.

Kijk, ik als minister heb natuurlijk een ondankbare en zware taak. Als mens laat ik je toe, als persoon zet ik je uit. Zo gaan die dingen en dat zijn de regels. Dat wil niet zeggen dat ik er plezier aan beleef.

Ik vind het zeer betreurenswaardig (dat betekent dat ik het jammer voor je vind) dat je voetbalspel zo onder deze kwestie lijdt. Ik snap dat een langer verblijf in Nederland niet goed is voor Feyenoord, voor je collega's voor je dribbels en je passes.

Laat ik over mijn hart ( linksboven achter ribbenkast) strijken. Ik heb goed nieuws voor je, ik ga je versneld uitzetten mijn bruine voetbalvriend! Je gaat morgen al terug naar Ivoorkust, alwaar je familie en je nieuwe club op je wacht. Wat een emotioneel weerzien zal dat zijn. Zodoende kun je je weer volledig op je fantastische voetbalspel richten ben je af van mij en van die wanstaltige (stomme en vervelende) media.

Ik hoop dat ik je rieten hutje eens mag komen bekijken met Agnes van ontwikkelingssamenwerking. Schijnt dat jullie fantastische koffie hebben!

Nou mijn nieuwe penpal. Droog je tranen, pak je koffers en een dikke zoen van Rita. Stuur je wel wat terug? Ik wil graag zo'n Ivoriaanse postzegel.

 

bye bye zwaai zwaai!
Rita Verdonk

 

 

 

 

 

Terug naar GeenStijl.nl