L.s.,
Het bestuur van de PvdA afdeling Amsterdam is een bonte mix vannieuwe
en oude bestuurders van geheel uiteenlopende pluimage. Watdat betreft
denk ik dat de selectie commissie die het huidige bestuurheeft voorgedragen
uitstekend werk heeft verricht. Het had danook ogenschijnlijk de
potentie om de partij in Amsterdam een goededuw te geven naar meer
diversiteit betere communicatie betere ensimpelere procedures en
alle andere ambities die we voor ons zelfgeformuleerd hadden.
In de praktijk is gebleken dat het anders uitpakte. Een deel vanhet
bestuur waaronder de voorzitter hangt erg aan de positie vande gemeenteraadsfractie
en de wethouders. Dat betekent dat wijals bestuur alleen maar datgene
doen wat goed is voor de fractieen pas in de tweede plaats voor
de partij. Zo heeft Judith Belinfantewekelijks een overleg met de
wethouders en de fractievoorzitter.Daarnaast neemt zij ook altijd
deel aan de fractievergadering.Ondanks een aantal verzoeken vanuit
het bestuur hiertoe, krijgenwij nooit te horen wat daar gebeurt.
Niet wat er speelt en nietwat de fractie vertelt. Maar ook niet
wat onze voorzitter namensons daar vertelt.
Mijn idee is altijd geweest dat een voorzitter een bestuurslidis
dat de vergaderingen voorzit en indien nodig het bestuur kanvertegenwoordigen
als het bestuur dat wenst. Helaas moest ik vorigeweek in de krant
lezen dat onze voorzitter samen met Tjalling eennieuwe wethouder
aan het zoeken was. Dus daarvan wist ik als bestuurderniks. Ook
de voordracht en het advies dat onze voorzitter heeftuitgebracht
moest ik net als u vernemen van het AT5 nieuws. Ikvind dat bespottelijk.
Zeker als de voorzitter dat in de ALV verdedigtnamens het bestuur.
Leden binnen ons bestuur worden door Judith nooit gesteund inzaken
naar buiten. In iedere situatie waarbij mensen uit het bestuurhun
nek uitstaken was er zelden een backup vanuit de (vice-)voorzitter.Binnen
ons bestuur was er slechts een persoon die wel gedoogd werdzich
kritisch uit te laten. Dat was Laurens Slot. Laurens mochtenkele
maanden geleden rustig in beschonken toestand in een politiekcafé
van de VVD zijn eigen wethouder Oudkerk aanvallen.Laurens, een van
de beste vrienden van Bouwe Olij, deed graag veldwerkvoor dit fractielid
om zodoende de sprong van Bouwe naar het wethouderschapof partijleiderschap
te vergemakkelijken. Een groot deel van hetbestuur was zeer ontstemd
over het feit dat Laurens bij genoemdpolitiek café Oudkerk
o.a. uitmaakte voor spijtzwam en datniet vanzelfsprekend was dat
hij in 2006 opnieuw lijsttrekker voorde PvdA Amsterdam zou worden.
Het bestuur vroeg Judith zich hieroveruit te spreken, dit weigerde
zij. Laurens kreeg hier van het bestuurwel een officiële waarschuwing
aan zijn broek. Het gevoelbleef echter dat Judith hier weer onvoorwaardelijk
Laurens en zijnpolitieke agenda steunde, zelfs ten koste van de
partijleider ende mening van vrijwel iedereen in het bestuur.
Op dinsdag 20 januari jl. moesten wij tijdens onze bestuursvergaderingover
de positie van Oudkerk terloops uit de mond van Tjalling horen;dat
toen hij de zondag voor de val van Oudkerk vroeg of het bestuuropenlijk
zijn steun wilde uitspreken aan Oudkerk in de pers, Slotdat weigerde
namens het bestuur zonder ons daarin te kennen endat terwijl het
bestuur in meerderheid achter de wethouder stond.Ook daarin bleef
Judith onvoorwaardelijk staan achter Laurens Slot.En hiermee groeide
steeds meer het wantrouwen naar het duo Slot-Belinfantebij verscheidene
leden van het bestuur.
Zelfs de persuitingen op de maandag, ook weer geheel tegen hetbestuursbesluit
in, door Slot werden nooit veroordeeld door onzevoorzitter. Het
is intens triest dat een wel objectieve bestuurderals Simon Deurlo,
die de uitspraak van Laurens in al zijn onschuldbevestigde, hiervan
de dupe is geworden. De stank dan ook, datdit alles riekte naar
een opzetje, blijft in de lucht hangen. Zekerals Lies Paardekooper
en ik werkelijk alles op alles moeten zettenom een bestuursvergadering
uitgeroepen te krijgen nog voor de allesbeslissende fractievergadering.
De voorzitter vond dat nonsens.We hadden toch niks in te brengen
wat formeel misschien juist is,maar zeker in het geval van het wegsturen
van een partijleidervan ONZE leden, toch wel zeker een bestuursstandpunt
volgens onsgewenst was. In deze vergadering, een uur voordat de
fractievergaderinggehouden zou worden, bleek achteraf dat Judith
al op de hoogtewas dat Tjalling Oudkerk zou gaan laten vallen. Ook
hier kregenwij niks te horen. Het tandem Slot-Belinfante stemde
voor het aftredenvan Oudkerk. Maar het grootste deel vond dat Oudkerk
een kans verdiende.We verzochten Belinfante over te brengen dat
wij 100% achter Robbleven staan. Later vernamen we van verschillende
kanten dat Belinfantein de fractievergadering had gemeld dat het
bestuur achter Oudkerkstond maar begreep dat zijn positie onhoudbaar
was geworden. Ietswat wederom geen bestuursstandpunt was wat uitgedragen
werd.
Daags erna besloot men dat na herhaalde waarschuwingen Slot nietmeer
kon functioneren als vice-voorzitter. En met een meerderheidvan
stemmen werd Slot afgezet. Echter Belinfante, niet aanwezigbij vrijwel
alle bestuursvergaderingen in deze periode (maar welbij de fractie),
oefende veel druk uit dit besluit terug te draaien.Echter toen er
een ultimatum kwam van Slot dat hij dan uit hetbestuur zou stappen
en de pers zou informeren besloten we unaniemhet besluit nogmaals
te bekrachtigen. Een week later werd onderhet dreigement van Slot
dat hij stampei zou gaan schoppen op deALV er door enkele Judith
getrouwen samen met Annelies Spork, allesop alles gezet Slot weer
binnen boord te halen. Hij mocht zelfsweer vice-voorzitter worden
maar zonder de rechten en plichtenbehorende bij deze functie. Veel
bestuurders verloren hier hetlaatste restje vertrouwen in dit bestuur.
Een meerderheid van het bestuur, waaronder ik, vond dat er sneleen
ALV gehouden moest worden en nog voor de stemming in de gemeenteraadvoor
een nieuwe wethouder. Zodat we de leden konden vragen watzij vonden
van de voordracht van de fractie. Dit werd resoluutafgedaan als
te gevaarlijk. Stel nou dat men negatief zou zijn.Dat was niet goed
voor de fractie en dus partij. Dus dan lieverde leden de mond snoeren
en ze achteraf pas verantwoorden.
Een kritische geluid richting het functioneren van het duo Slot-Belinfantevan
uit het bestuur werd nooit iets mee gedaan. Alles werd afgedaanmet
statuten, reglementen en als noodgreep “denk aan hetpartijbelang”.
Nooit vierde gezond verstand hoogtij. Metdie dooddoeners kun je
ieder kritisch geluid bij een groep bestuurdersdie nieuw zijn in
de politiek afdoen.
In dit bestuur wordt alleen maar reactief bestuurd en vernieuwter
zelden iets. Ik denk dat dit het moment is dat de partij zichdaarachter
niet meer kan verstoppen. De ontwikkeling in de stadzijn anders
dan 10 of 20 jaar terug. Dat vraagt om nieuwe manierenvan besturen,
nieuwe verhoudingen en dat gebeurt niet met dit bestuur.Dit bestuur
is er een van pappen en nathouden.
Ik trek mijn conclusie. Ik treed af als penningmeester van ditbestuur.
Ik roep de leden, en dit keer niet in het belang van departij, maar
in het belang van de stad op om een ander bestuurneer te zetten
dat deze uitdaging wel aankan. Dat de fractie stimuleert,steunt
maar ook uitdaagt om nog actiever de problemen aan te pakken.Dat
kritisch durft te zijn naar zichzelf maar ook naar fractieen wethouders.
Een team dat open en eerlijk met elkaar omgaat,de boel samen oppakt,
elkaar stimuleert en zaken durft te veranderen.Er zitten een aantal
zeer enthousiaste goede bestuurders in hethuidige bestuur. Geef
die een nieuwe kans om met een nieuwe ploegde klus af te maken en
te zorgen dat er over twee jaar opnieuween goede ploeg bestuurder
voor de gemeenteraad komt.
Amsterdam zal dat nodig hebben!
Remco Boas
|